Objęcie w żywiołach 2
2. OBJĘCIE W ŻYWIOŁACH
i coś znów
uśmiech łza maszyna
ręce myśl kształt ożywiony
Żywioł
a my z niego
w nim
nim
obok
poza
niesieni
raz szczęśliwi
raz przerażeni
ulotni
walczący z ulotnością
i z kamiennością
wzory na powierzchni
aż tafla się uspokoi
jakiś kamień rzucony
dał nam liczbę naszych fal
żywa dziewczyna żegluje w łodzi swych
kości
szkielet Argo pozostawiony na brzegu
autor
Senograsta
Dodano: 2023-09-10 08:00:29
Ten wiersz przeczytano 1059 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Wszyscy wyruszamy po złote runo...
z różnym skutkiem...
Świetny wiersz!
Serdecznie pozdrawiam
Kamienne drogi pod stopami idziemy potykając się, a
obok... obok piękne równe czarne asfaltowe ulice nie
dostrzegamy ich.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia