W objęciu wspomnień
Czasami nocą w okiennej ramie
na krótką chwilę czas się zatrzyma
otwiera wspomnień butelkę wina
potem uchyla przeszłości bramę
Popija trunek skubiąc swą brodę
co coraz dłuższa i bardziej siwa
oczy co szkieł już muszą używać
blaskiem zdradzają, że były młode
Świat zaginiony myśli rozgrzewa
obraz malując barwny jak kiermasz
oblicza ludzi, których już nie ma
rozkosze w cieniu ściętego drzewa
Już mam nadzieję, że tu zostanie
lecz on uparty gdzieś się wybiera
obiecał tylko, że jeszcze nieraz
odpocznie sobie w okiennej ramie
autor
zaklinacz
Dodano: 2010-03-18 12:41:24
Ten wiersz przeczytano 691 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
wiersz wspomnień i drogi podążania....chwila
odpoczynku i powrót do ram swojego
życia...pozdrawiam...
melancholijny zawsze nadzieja,że czas pozostanie a on
szczeliną ucieka zatem ważna jest pamięć Wiersz
logiczny z nutką romantyczną Na tak! Zgrabny w formie
Zdumiewasz mnie, piszesz dojrzale, rewelacyjnie Panie
Poeto!Pozdrowienia i ukłony...
Im człowiek starszy, tym więcej do wspominania ma.. M.
hmm...pełen poezji ,plastyczny mimo pewnej nostalgii
,bo szkoda mijającego czasu...z prawie bajkowym
klimatem
Przyjemny wiersz, potrafi wprowadzić czytelnika w
odpowiednio miły nastrój rozbudzając wyobraźnię :)
"...blaskiem zdradzają, że były młode..."- to podoba
mi się najbardziej. Śliczny wiersz.
To tylko złudzenie, ze czas się zatrzymał,
on na przystanki chwil wolnych nie ma.
czas biegnie tylko w jedną stronę...tylko wspomnienia
w odwrotnym kierunku
takie wiersze to nawet z ogiera robią potulnego
baranka
Wspomnienia to potężna rzecz. Towarzyszą nam przez
całe życie. Wspominamy chwile dobre, radosne, ale
bliskie są także te, które zostawiły smutek i żal.
Miłość – to przebaczanie.