Obraz ...
Twarz w zadumie
Pokryta pergaminem niemocy
Oczy ślepe
Wpatrzone w niewidoczne marzenia
Plecy przygarbione
Łza płynąca po policzku
Ocierana drżącą dłonią
Słone krople potu na czole
Spękanym bruzdami cierpienia
Alkoholik. Jeszcze człowiek
Człowiek. Już alkoholik
autor
Santiago
Dodano: 2014-01-22 18:22:40
Ten wiersz przeczytano 614 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Wiem Kochani i cieszę się że Wy to wiecie ale wierzcie
mi- nie wszyscy o tym wiedzą. Dlatego bardzo się
ciesze, że macie takie właśnie refleksje.
Ola ma racje każdy jest człowiekiem pozdrawiam
Smutne, to co piszesz. Każdy z Nas jest Człowiekiem.
Pozdrawiam