Ocean smutku
W hołdzie załodze cementowca "Cemfjord"
Szumi nocą morze
smutną pieśń,
jakiż ciężar na swych falach
musi nieść.
Ileż istnień ludzkich
kryje toń
Boże, od takiej śmierci
wszystkich chroń.
Na dnie mórz i oceanów
mają groby,
na cmentarzach
symboliczne mogiły.
Ileż łez uniosły fale
gdy się bliscy za
umarłych modlili.
Dopóki nie przerwą akcji poszukiwawczej...zawsze jest NADZIEJA
autor
Koncha
Dodano: 2015-01-04 18:59:15
Ten wiersz przeczytano 1440 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Przerażające, że ciągle nowe tragedie, ludzkie dramaty
i śmierci niezawinione.
Okrutne bywa życie,nie skąpi niestety i takich
tragedii.
To musi być koszmar dla rodzin.
Poruszający przekaz,ale takim być winien,bo i realia
są podobne.
Pozdrawiam noworcznie
i raz jeszcze życzę Do Siego Roku,nie po staremu:)
Dziwne to życie. Ten sam moment, ten sam ocean dla
jednych może nieść śmierć, dla innych początek
miłości... niespodziewanie...
Dobrego wieczoru
Bardzo poruszający wiersz. Pozdrawiam Cię bardzo
serdecznie
Straszna tragedia:-( Pozdrawiam Cię serdecznie Koncha
miejmy nadzieję...
Straszny dramat!
Oby sie uratowali, jeszze tli sie
nadzieja.
Pięknie przedstawiłaś dramatyzm. Cóż więcej mogę
powiedzieć? Czasami niestety w życiu bywa i taka
rzeczywistość. Pozdrawiam kotka od kotka:)
Ja wyobrażam sobie ten strach tych ludzi którzy mieli
świadomość że zginą :(
niewyobrażalna tragedia ale masz rację Koncho póki
akcja trwa jest nadzieja Pozdrawiam
serdecznie:)Szczęśliwego Nowego Roku:))