OCZY *

Wyraz eschatologii surrealistycznej 1998-2006 Lata księżycowe i młodzieńcze rytmy

Słońce i Księżyc - oczy planety, wskrzeszają gatunki
do odradzania się w enigmatycznym pustkowiu,
zawładniętym przez zgarbioną Wiedźmę o trzech głowach
- niszczącą świetlane szpary w mrocznej przestrzeni
urokami.

Huragany, miotające się owady - niezbite świadectwa
demonów u szczytów swej potęgi, zmieniły czasy w horror :
oddane namiestnikom węży, skrwawiły miecz
kąsający teraz paznokcie władczej nauki.

Dlaczego ? Nie jestem w stanie odpowiedzieć.

Czarne zbroje rycerskie strzegące kamiennych ogrodów,
topią ciemności w świetle, balsamują przestępstwa
i składają je na ołtarzu swojego władcy -
niszczycielskiego monarchy o szkarłatnej twarzy.

Morderstwa, morderstwa, jeden wielki mord.
Zło zaatakuje, gdy czujność twa śpi.

na tronie z ognia siedzi nikczemny lord -
tutaj cała nauka tkwi.

Jego imię wielu zapomniało, ale godła jesieni,
zgniłe liście, grają muzykę powtórzeń.

Zgrzytają fanfary umawiające się z mleczną drogą.
Pijawki chłepcą przeterminowane błoto, chowają się
w ruinach wyschniętych kałuży przed embrionalnym dotykiem.

Pijane beczki greckiego wina,
szyfrują historię pogańskiej starożytności.

Wiedzą o człapiącej zarazie, wiedzą o rumakach szybujących
po błoniach czwartego księżyca, wiedzą o drapieżcach,
dręczących drwiną ( tak, oni nadchodzą ).

autor

30iel

Napisany: 2017-04-19 Dodano: 2017-04-19 06:47:33

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie