oda do milości

o miłości okrutna
jak często nas mamisz
najpierw oczarujesz,
cudownością bawisz
wiele obiecujesz...
bezkres szczęścia spływa
na dwie całkiem obce dusze...
wtedy jest cudownie przyznać ci to muszę...

o miłości okrutna
gdy twa dobroć ci sie znudzi
zaczynasz sobie drwić...
drwić z uczuć biednych ludzi
ostudzasz ich serca
kroplą nienawiści poisz
i sprawdzasz....
czy będzie płonął czy tez zgaśnie
ten żar spragnionych ciał taniec

o miłości okrutna
na koniec zabierasz nadzieje
pozostawiasz w samotności
otulonych we wspomnienia
tej cudnej minionej miłości...
chodź od łez poducha mokra i morze żalu szumi
znów kiedyś dasz nadzieje
na nowa miłość...
by w obojętności sie nie zgubić

autor

małgoś-27

Dodano: 2008-07-27 18:16:07

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie