Oda do Nadziei
o Nadziejo córo mędrców
matko zagubionych dusz
Ty nas prowadź ku radości
do jasności serca wzgórz!
daj nam życia poczuć brzmienie
niczym wielki gongu ton
powiedz nam że odnajdziemy
zagubiony w świecie dom!
daj nam poznać nasze miejsce
w którym bedzie nam okej
niech Twój dech nas zaprowadzi
tchu nadziei wiej nam wiej!
o Nadziejo nam najmilsza
zezwól nam odmienić świat
daj nam wiarę że możemy
znów zasadzić wiary kwiat!
autor
JennyJane
Dodano: 2007-11-09 19:16:06
Ten wiersz przeczytano 595 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Wiersz, jakie lubię czytać, z konkretnym zamierzeniem
i przesłaniem
Bardzo udany wiersz ;-) Miło się czyta, dobrze
"poskładany", rytmiczny. Zasłużony plus ;-)