oda do żyletki

Choć tylko niewielkim kawałkiem żelaza jesteś,
To jednak Tyś moim skarbem wielkim,
Tak cennie schowanym w mym pamiętniku,
To Ty pomagasz mi skrycie.

To Ciebie zawsze proszę o pomoc,
Gdy nic mi nie wychodzi,
Gdy łapie doła i płacze,
To dzięki Tobie wszystko zapominam.

Tyle razy się z Tobą spotkałam,
Twarzą w twarz stanęłam,
Ale to Ty byłaś górą,
Po Tobie jeszcze bardziej cierpiałam.

Na razie Cię nie potrzebuję,
Sama sobie jakoś radzę,
Jednak żyletko - wolności moja,
Poczekaj może kiedyś do Ciebie wrócę.

autor

monika87

Dodano: 2007-04-15 18:15:14

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie