Z oddali...
Klękam przed Tobą w blasku rzeczy
minionych
Dawne cienie zniknęły, burze ustały
Tylko ktoś deszczem łez jeszcze mnie
żegna
Ale te łzy wyschną wraz z liśćmi którejś
jesieni
Klękam przed Tobą z nadzieją
Teraz już lekka, we mgle ciszy
zawieszona
A tam moje zdjęcia w czarną ramkę
oprawiają
Ale te zdjęcia pożółkną wraz z liśćmi
którejś jesieni...
autor
Didri
Dodano: 2009-12-13 19:30:07
Ten wiersz przeczytano 774 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Piękny wiersz. Nie umiera ten kto, żyje w sercu
bliskich.
Spojrzenie na śmierć od drugiej strony, ciekawy
wiersz.