Odeszłaś
Pamięci Kasi...Życie wymaga największej odwagi.
Stanęłaś nad przepaścią
mogłaś zawrócić
nie chciałaś
spadając uniosłaś się ku niebu
znalazłaś tam swoje miejsce
tu się zagubiłaś.
Potrafiłaś walczyć
teraz się poddałaś
przerażało cię jutro
choć nie byłaś sama.
Zaznałaś już spokoju
lecz innym go zabrałaś.
Miałaś odwagę by odejść
zabrakło jej by pozostać.
Komentarze (41)
Dziękuję za zatrzymanie się na chwilę i przeczytanie,
za komentarze. Każde nagłe odejście bliskiej osoby to
tragedia. Pozdrawiam
smutno. i to bardzo. ale podane czytelnie.
...znam taki ból...kiedyś, dawno straciłam kochaną
istotę, liczącą 16 lat...jeszcze dziś czytając kręcą
mi się łzy rozpaczy...pozdrawiam serdecznie
Pomilczę.
Pozdrawiam.
piękny, acz smutny wiersz o śmierci:) pozdrawiam
serdecznie
Tragiczny. Ładnie poprowadzona myśl, mądra puenta
Pozdrawiam
zabrakło odwagi by pozostać,,,pozdrawiam :}
Psychika ma swoje nieodgadnione następstwa.Smutno bo
zginęła kobieta ale nie zawsze w porę
zapobiegniemy.Pozdrawiam serdecznie.
Smutna refleksja, samobójstwo to straszliwy dramat dla
rodziny...
odejście to szansa zostania i pogorszenia warunków
piękny tragiczny wiersz
serdecznie współczuję
Dziękuję za czytanie i komentarze. Choć minęło już
trochę czasu, to wciąż w pamięci pozostaje ten dzień.
Trudno się z tym pogodzić. Ja wciąż mam w głowie
pytanie – dlaczego?
Dramat rodziny to przede wszystkim dramat dzieci, za
młode na takie przeżycia. Pozdrawiam serdecznie.
Czuje się tą powagę chwili i obecność śmierci.Bardzo
obrazowy wiersz. Dobrej nocy i punkcik.
Piękny, wzruszający wiersz. Pozdrawia.
Depresja to straszna choroba, często śmiertelna!
nieskutecznie leczona, ma takie właśnie rozwiązanie!