Odpowiedz?!

Dusza moja tak zagubiona
Pragnie od Ciebie odpowiedzi
Może zranić mnie ona
Ale czasu mi zaoszczędzi!

Powiedz czy czujesz coś do mnie?
Czy kochasz mnie? Chociaż myślisz?
Czy mam mieć nadzieję? Czy nie?!
Odpowiedz nie bacząc czy mnie ranisz!

Powiedz czy płomyk, który się tli w sercu mym
Niczym u Maratończyka płonąć będzie?
Równie mocno. Będzie równie niewzruszonym?
Będzie jak w Grecji nadziei woń nieść wszędzie?

Czy może zgasisz go? Niczym silne deszcze
Nie dając cienia szansy! Utonie ... Wieszcze!
Ogłoście odpowiedź! Chce ją znać!
Czy będę się radować czy może płakać?

Mam dość już tej niepewności
Życie trudne w takiej miłości...
Brak mi odwagi by spytać Cię prosto w oczy
Więc pisze do Ciebie, łza kartkę moczy ...

Odpowiedz mi na to pytanie!
Niepewność gorsza niż objęcia śmierci
Niepewność – powoli swoje rany wierci
Błagam odpowiedz! Zabija mnie czekanie!

Wiem, że i tak mnie ona będzie ranić
Lecz wole to cierpienie
Niepewność – zakorzeniona, uwolniła swoja wić
Popadam w obłęd! Niew już zniknie ...

Odpowiedz!
Na kolanach błagam!
Odpowiedz ...
Bezsilny padam ...

Nie chciałem go dawać, ale poradzono mi żebym jednak go dodał.

autor

hanek

Napisany: 2007-05-17 Dodano: 2007-05-19 22:48:03

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie