Odruch bezwarunkowy

Takie dziwne ma swędzenia,
między dużymi u nóg palcami
i tak woła, wkoło woła
żeby ktoś to zrobić mógł.

I do brzuszka też dopuści,
niech pępuszek ucałuje...
sutki z piersi niech podniesie,
niech nie przydeptuje.

Więc drap, drap przyjacielu,
już cię dopuszczę – nie po weselu.
Praktyka, praktyka mistrza czyni,
jam tu jest gospodyni
i to co moje, rozdaję szczerze,
też w dobrej wierze.

autor

karl

Napisany: 2013-10-05 Dodano: 2013-10-06 13:22:50

Ten wiersz przeczytano 929 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie