Odziany w tęsknotę
O Tobie myślę
wpatrzony w okno,
gdzie smętne szyby
jesienią mokną.
O Tobie marzę
gdy blask komputera
oddaje swe myśli
a moje zabiera.
To Ciebie wołam
gdy wciąż samotnie
w tęsknotę odziany
siedzę przy oknie.
autor
Aut
Dodano: 2009-11-09 00:03:56
Ten wiersz przeczytano 1050 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
o jaaa i to o komuterze samotnosc w sieci he
Gdy jesienna słota to większa tęsknota być może
receptą są miłosne wrota-pozdrawiam.
Przepiękny wiersz...
Przepełniony tęsknotą, wyrażoną w taki romantyczny
sposób...
Pięknie dosłownie... cudownie prosto. Podoba mi się.
wiersz przepełniony miłością...lekki , miły w
odbiorze...pozdrawiam
Cóż powiedzieć ładnie tęsknisz, życzę by długo nie
trwała
piękny wiersz! pełen uczuć... pozdrawiam serdecznie
tęsknota jest barometrem wyczuwa wiernie Wiersz jest
prosty ale wymowny +
Wiersz bardzo mi się podoba, gorzej z sytuacją. Ta
tęsknota, lepiej gdyby jej nie było, ale czy tak
piękny wiersz powstać by wtedy mógł.
miłosna tęsknica, aż za dobrze znam jej smak...
zaproponuję wymianę w ostatnim wersie na "siedzę przy
stole". pozdrawiam+)
bardzo bliski klimat...pozdrawiam...
W jesienne dni i mi się cni...
W chłodne dni skąpe odzienie lepsze od żadnego.
piękne wołanie .... pozdrawiam
Ładnie napisany,pełen miłości wiersz;)