Ogród ludzi

Dedykuję ten wiersz wszystkim obcokrajowcom szukającym swego miejsca na Ziemi...

W moim ogrodzie, gdzie szum strumieni daje początek nutom unoszącym sie do nieba,
Chcę zagrać tę melodię.
Moje palce i usta będą współgrały z chórem ptaków, moje serce w rytmie innych serc.

Nie ma znaczenia odmienny kolor skóry, czy język, myśli i uczucia pozostają te same.
Spojrzenie i łzy płynące po policzkach są mową łączącą całe narody.

Szęście i miłość są najlepszymi tłumaczami...

autor

Miriam

Napisany: 2002-01-17 Dodano: 2004-09-05 13:07:22

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie