Ogród wskrzeszonych uczuć

Nie uwierzysz
gdy nie leżysz
w Wielkiej Kazimierzy
w ogrodzie pacierzy
w ogrodzie wskrzeszonych
ludzkich uczuć
lustrze
krzywym
zstępców
z dawna
narodzonych
patrzysz roniąc łzę
przez szkła ciemne
pod Twoje
stąpanie
szacunku
odpoczywa pamięć
którą właśnie karmisz tylko siebie
Jeśliś człowiekiem
w ogrodzie wskrzeszonych
ludzkich uczuć
stąpasz po
radość,
gniew, smutek,
strach, miłość,
niechęć i zamiłowanie
w pamięć

uwierzysz
gdy nie leżysz
w Wielkiej Kazimierzy
w ogrodzie ludzkich uczuć pacierzy
Że nad tobą
na stąpią po...

autor

taqgut

Napisany: 2022-11-01 Dodano: 2022-11-03 09:12:03

Ten wiersz przeczytano 1368 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie