Ogrodnicy

Mieli wspólny ogród
zielony raj.

Ona kwitła z każdym jego dotykiem,
On dojrzewał z każdym jej szeptem.

Razem wśród czerwonych maków
rozsiewanych wiatrem.

Ona promieniała słońcem
w każdym uśmiechu w jego strone.
On dodawał przyjemnego chłodu
biorąc ją w ramiona.

Ubrudzeni w ziemi,
która ich podstawą
siejąc słoneczniki
wyznawali sobie miłość
spojrzeniami.

lato,jesień, zima czy wiosna
- nieważne -
jej włosy zawsze zdobiły młode lilie,
a w jego oczach tkwiły niezapominajki.

nocą karmili się owocami
z zakazanego drzewa
śmiejąc się z szatana.

weszło im zło gdzieś
między dłonie
i ogród przestał barwnieć.

on tylko "przesadzał"
(łagodne nieba stokrotek)
gdy mówił, że kocha,
a ona "lała wodę"
(na delikatne maki)
mówiąc, że już nie tęskni.

pustą konewką
ogrodu nie podlała
i umarł...

tuż po niej.

autor

shisha

Dodano: 2010-12-17 16:11:41

Ten wiersz przeczytano 1401 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie