Okulary

Dziwne się sprawy w tej naszej Polsce
dzieją, że w głowie się czasem miesza.
Jednych bandytów się kamienuje,
innych przeciwnie szybko rozgrzesza.

I konstytucję chcą wszyscy cenić
w wielkie frazesy bardzo bogaci,
ale jedynie w tej sytuacji,
gdy się to danej grupie opłaci.

To jakiś defekt stricte optyczny
padł nam na oczy, nie wiem dlaczego.
Bo choć patrzymy w tę samą stronę,
to każdy widzi wręcz coś innego.

Jeden dostrzega dzieci radosne,
które wyjeżdżają na wakacje,
a inny widzi tam darmozjady,
co zżarły budżet oraz dotacje.

Kolejnemu się ciśnie na oczy,
że ten minister to nic dobrego,
następny lampiąc się w statystyki,
mówi że widzi wręcz coś innego.

Jeden narzeka ciągle na kościół
i by wciąż biegał z flagą tęczową,
inny w nim kanwę wodzi polskości
i nie wypowie nań przykre słowo.

Tego rajcuje silna ojczyzna,
którą się cały świat wręcz zachwyca.
następny chciałby, by całą władzę
czym prędzej przejęła zagranica.

I każdy mądre wciąż robi miny,
a drugą stronę mając wręcz za nic
okopuje się w swych stanowiskach
jak żołnierz, który chce bronić granic.

Czasami pytam się, skąd ten feler,
który się złamać nie da opłatkiem?
Czy to działanie jest zamierzone,
a może ktoś to zrobił przypadkiem?

W końcu odkryłem. To okulary,
które nam na nos wdziały massmedia.
I to jest powód tej głupiej wojny
dzielącej naród niczym tragedia.

Gdyby je ściągnąć, tak na komendę,
jakież by życie miało atrakcje.
Każdy by wiedział gdzie leży prawda
i nie liczył na manipulacje.

Lecz to utopia, tak już się nie da.
Prawdę dziś mało kto z nas rozumie,
tylko w tej wojnie, aż do upadku
trwać pragnie, bo inaczej nie umie.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2020-11-08 Dodano: 2020-11-08 10:05:47

Ten wiersz przeczytano 900 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie