ONA

Patrzę w twe oczy
Lecz nie widzę się w nich
Nie słyszę imienia mego
Na różowych twych ustach

Nie słyszysz krzyku mego serca
Co jak ptak z klatki się wyrywa
Gdy ze swobodnej życia przestrzeni
Jakby za karę go tam wsadzono

Skrzydłami swymi wzywa wiatr
A ty jak ten wiatr przemykasz
Jesteś tylko mgnieniem
A przewracasz drzewa- takie jak ja

Łamię się w połowie- czoło chyląc
Boś boginią co miecz nosi
Nie ranisz kości ni ciała
Tylko ostrzem swym rozrywasz serce

I choć tak okrutnie rozdarte
To w ręce twe je składam
Weź se je!-niech twe będzie
Inaczej nie chcę, nie mogę, nie potrafię

autor

exajel

Napisany: 2006-11-30 Dodano: 2006-12-01 15:21:27

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie