Ona ta moja nadzieja

Ona ta moja nadzieja
Taka ulotna, jak sen
Nie wiem czy wiem jak wygląda
Ale kocham choćby jej cień
Stoję w deszczowy poranek
Ręce wyciągam nie śmiało
Ona ta moja nadzieja
Kocham choćby ten dźwięk
Od razu go rozpoznaję
I serce zaczyna mi bić
Ona ta moja nadzieja
Taka złudna
jak ten deszcz
Zwracam głowę ku ziemi
I proszę Boga nie śmiało
Oddaj mi moją nadzieję
Bo nic mi już prócz niej nie zostało.

"Ale miejcie nadzieję, bo nadzieja przejdzie z was do przyszłych pokoleń i ożywi je; ale jeśli w was umrze, to przyszłe pokolenia będą z ludzi martwych". Juliusz Słowacki

autor

Brenda

Napisany: 2006-11-10 Dodano: 2006-11-28 20:16:33

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie