Oni

Wygnani z raju
za niewinność,
zbląkani wśród dziczy nowoczesności.
Rzuceni na pustynię fabryk.

Plątanina kabli zaciska się im na szyi,
jak wąż,
gdy wędrują przez gęstwinę
witryn sklepowych...

Wszystko obce tak...
Gęsty dym wdziera się im do płuc,
zatruwa serce,
zabija duszę,
oślepia umysł.

I już nie widzą,
nie słyszą,
nie czują.
Stracili niewinność...

Zatrzasnęła się pułapka!

Zastawiona przecież przez ludzi...


Oto kolejna para klonów.


I tylko czasem,
gdy są sami,
słychać ciche wołanie o pomoc...

autor

Vero

Dodano: 2007-02-22 20:06:55

Ten wiersz przeczytano 716 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie