A ONI SZLI...
Zamiast komentarza do wiersza audrey ,,Obraz ginącej Warszawy,,
Kiedy w kraju terror się szerzył
I panowało bezprawie
Gdy o wolności każdy marzył
Powstanie wybuchło w Warszawie!
Wierzyli wszyscy, że po bitewnym trudzie
Nastanie pokój, ładniej zapachnie bez
I dobrzy dla siebie będą ludzie
Żyjąc bez strachu i gorzkich łez
A oni szli wśród gruzów i kamieni
Chcieli swój los i życie swe odmienić
Wolnymi pragnęli być
Poszli się mężnie bić
By lepiej żyć!
Strach na ich twarzach bladł
Nie jeden w boju padł
Śmierć razem z nimi szła...
Do ostatniej kropli krwi walczyli
W zaciętych walkach często ginęli
Swych domów i ulic bronili
Nadzieję zwycięstwa wciąż mieli
Warszawie dali swój dowód miłości
W tamte gorące sierpniowe dni
Siłą musieli bronić wolności
Aby spokojne były ich sny
Jednak szli wśród gruzów i kamieni
Chcieli swój los i życie swe odmienić
Wolnymi pragnęli być
Poszli się mężnie bić
By lepiej żyć!
Komentarze (7)
Szli, walczyli!! z pewnością inaczej sobie wyobrażali
przyszłość!!!
Pozdrawiam serdecznie :))
najbardziej szkoda ludzi, zwierząt, drzew, domów,
życia po prostu, które tam przepadło bezpowrotnie
Pamięć o powstaniu nie zaginie z pewnością, o
bohaterach zawsze wspominać z godnością, ale czy
potrzebne było, to słychać wiele różnych głosów, choć
to dzisiaj już i tak nic nie da gdybanie, liczą się
fakty
"Poszli sie meznie bic,by lepiej zyc".I zginal kwiat
polskiej mlodziezy ale pamiec o nich pozostanie na
zawsze.+++
Jako rodowity mieszkaniec tego miasta oddaję pokłon.
Pozdrawiam
Tak najdusiu, pamiętajmy tamten czas!
Bądżmy Im zawsze wdzięczni, dokonali niezwykłego,
pokazali czyny nadzwyczajne!
Bądżmy z Nich dumni!!
Cześć Ich pamięci.
Dziękuję Ci za twoje słowa w komentarzu pod moim
wierszem:)))
Pozdrowienia:)
Prawdziwi Polacy, a potem ich inni nie polacy
mordowali. UBEKI TEŻ polacy.
PS. CZESIU MIAŁ TYLKO PRZYJACIÓŁ. pozdrawiam.