WRAKI

Ty, to umiesz fajnie pisać..

Pozdrowienia :-)

My ludzie
kiedyś skończy sie tu nam czas
i dopłyniemy do ostatniego portu
pozdrawiam:)

"chcemy dotrzeć
do portu przeznaczenia
kończąc życie"- nasza droga zazwyczaj jest wąska,
trudna, ale mamy nadzieję, że właściwa. Cieplutko
pozdrawiam

My życiowe wraki, kiedyś dopłyniemy do pewnego portu i
tam zostaniemy już na zawsze! piękny i mądry wiersz
Janku!!

Pozdrawiam milutko :))

fajny wiersz, dla mnie kojarzy się z pochwałą
archeologii :-)

po oceanie życia łódka się kołysze
pośród fal wzburzonych
w górach i dolinach
skały i cieśniny sternik chce ominąć
lecz port przeznaczenia za siódmą szczeliną

czemu wypaleni i zużyci niczym
wyposzczeni życiem - tak słyszymy
wszyscy.

ta nadzieja nich przyświeca,że życie trudne ktoś
doceni Dobra konkluzja :) Pozdrowienia

:) nie znałam Cię od tej strony - jakoś utrwaliły mi
się w pamięci Twoje wiersze rymowane - ale ten jest
ciekawy i mądry :):):)