Onieśmielenie

Wtuleni w bezradność
patrząc na siebie uciekają wzrokiem
spędzą kolejną noc
zaglądając sobie do okien.

Nieśmiałość każe im czekać na cud
kotary uwite z utopii ich dzielą
zróbcie to, teraz,niech stanie się,już!
Niech w końcu sie ośmielą.

Heroicznie czynią pierwszy krok
odkrywając współgrę swoich rąk
pokonują własnej słabości mrok
odrzucają bojaźnie w kąt.

Choć bliskością ciał skrępowani
lecz z duszą na ramieniu
już razem - parą nazwani
szukają blasków w cieniu.

Dla bliskiej memu sercu osobie, dla mojej przyjaciółki - Julii

autor

panna O.

Dodano: 2007-01-03 16:06:23

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie