Osamotniona

Cisza... Brak odpowiedzi...
Jak długo czekam ?
Już sama nie wiem.
Zatraciłam się w czasie.
Dni uciekają mi jak...
... jak piach przez palce.

Sama... Osamotniona...
Dalej brak odpowiedzi.
Smutek... Bezbrzeżny...
Ogarnia mnie całą.
Jest wszędzie. Nicość!
Gdzie jestem ? Czerń!

Nie mogę się wyzwolić
Z tej pustki.
Ona jest wszędzie...
Gdzie Słońce ?
Te wszystkie dni ?
Nie ma... Skończyło się.

Cisza... Brak odpowiedzi...
Zniknął, tak nagle.
Ale jak ? Dlaczego ?
Nie wiem, nie rozumiem...
Wraz z Nim i ja...
Zniknęłam.

autor

Dzwonek

Napisany: 2010-01-27 Dodano: 2010-03-07 19:37:34

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie