Osłona Przed Światem...

Taką osłoną przed złem świata może stać się nasze uczucie...

Gromadzę zapasy myśli na wypadek paniki... Wiem, jej nigdy nie będzie...

Nie stracę nigdy światła nadzieji... nawet gdy Niebo zmęczy się Błękitem i Słońcem...

Chcę schować się przed światem w purpurowej osłonie Klosza... Chcę by ludzki pesymizm odbijał się od niego... Spływał jak woda po kaczce...

W osłonie Życia nie ma miejsca na gorzkie szepty, żale, niedomówienia... Tego miejsca na Ziemii pragnę się trzymać...

Poczekam Tu...

Ucieszyłam się z tej myśli i ocieram łzy...

autor

Angel Aga

Napisany: 2007-03-04 Dodano: 2007-03-04 22:24:05

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie