Ostatni sen

Nie pamiętam już w jak wyglądało to miejsce,
w którym, pojawiliśmy się tak nagle i nie wiadomo skąd
Mogliśmy być tam, gdzie kiedyś zakwitł wielki mur
lub obok ryb pływających między dnem a niebem stawu

Tak wiele czasu mi zajęło aby się pogodzić z tym,
że jesteśmy jak dwie gałęzie tej samej rzeki
wpływające do dwóch różnych mórz
Zwątpić w to, że będzie nam dane kiedyś
wspólnie patrzeć
Na choćby najmniejszy skrawek świata

Lecz teraz gdy
Twój wzrok roztapia moją ołowianą duszę
Uśmiech barwny lecz skromny niczym skrzydła motyla
dusi bijące coraz szybciej serce
Nogi jak korzenie drzew wzrastają nam w ziemię
Tak, że nie możemy do siebie się zbliżyć ani od uciec
wiatr porywa dla siebie nasze słowa
I nie chce za nie nic w zamian

Staram się jak tylko mogę odpędzić promienie słońca
Osiadające na moich zamkniętych oczach
Przeganiające gwiazdy, księżyc, Ciebie
Albo przynajmniej się z tobą pożegnać

Odchodzisz…

A mi tak ciężko jest przywitać nowy dzień,
Odnaleźć się w nim
pomyśleć,
że kiedyś możesz być inna niż taką jaką Ciebie znam
dotknięta przez czas, komuś opowiedziana,
Zapomniana przeze mnie

autor

utkanyzmarzenia

Napisany: 2014-04-07 Dodano: 2014-04-07 08:37:28

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie