OSTATNIE POŻEGNANIE

Ten wiersz córka odczytała na cmentarzu

W krainie dalekiej
Z dala od bliskich
Zamknęła powieki
Snem wiekuistym

Nie czuje już lęku
Ani cierpienia
Z niebiańskich dźwięków
Ją blask opromienia

Wśród życia krętych ścieżek
Sędziwego wieku dożyła
W miłości i wierze
Do domu swego powróciła

Bo tu jest miejsce
Które kochała
Całym swym sercem
Wciąż odwiedzała

Choć z oczu łzy
Spływają niesforne
To dla niej sny
Już są spokojne

W raju wieczności
Bóg ją schował
By mogła w miłości
Za nami orędować

Dziś wszyscy zebrani
Nad jej grobem
Ostatni raz ją żegnamy
Pogrążeni w żałobie

autor

suzzi

Napisany: 2005-10-26 Dodano: 2005-10-27 17:06:08

Ten wiersz przeczytano 903 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie