Otchłań.

Ma dusza szaleje, me serce płowieje
Bo uśmiech na twarzy promienieje.
Każdy na ziemi swoje jedno ulubione miejsce ma,
Do którego wciąż powracać wielką ochotę ma.
Kiedy gaśnie życia sens... kiedy pojawia się smutek, ból…
Próbujemy w ciemną otchłań pójść..
Czekam aż moja dusza nabierze kolorów…
Przyjdziesz… i pomalujesz ją na tęczowy promyk barw…
Pójdziemy za rękę po tęczy mej..
I na sam jej koniec zaprowadzisz mnie…
Tam przepadniemy…
Łodzią po wodzie popłyniemy…
Jak najdalej stąd…
Od oszczerstw i kłamstw…

autor

~agusia~

Napisany: 2007-05-25 Dodano: 2007-05-25 22:59:24

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie