W otchłani rozpaczy
Moje serce przeszywa
Ból ostry niczym
zimna stal sztyletu
Pozbawiona nadziei
Na prawdziwą miłość
Tonę w potoku łez
Moich,nie potrafię
Zapomnieć o Tobie
Chociaż wiem,że
Miłość między nami
Jest niepisana i zakazana
Pozostały mi po Tobie
Wspomnienia i
Czarno-biała fotografia
autor
Constansia
Dodano: 2007-11-24 12:33:38
Ten wiersz przeczytano 497 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
A ja nawet fotografii nie mam...Powiem jak w
"Titanicu": "istniej tylko w mojej pamięci". Piękne to
wspomnienia, lecz smutne. Bardzo ładnie napisałaś ten
wiersz. Pozdrawiam z plusikiem
smutny wiersz w którym daje o sobie znać brak
nadziei.krótki lecz ukazujący rozpacz podmiotu
lirycznego.Życzę mu,aby smutek zamienił się radość i
aby wszystko sie dobrze ułożyło.pozdr+
smutek wyziera z Twojego wiersza...ale pamiętaj, że z
każdym dniem jest lepiej
Bardzo smutny,ale głęboki w swym przekazie
wiersz.wpadasz w otchłań rozpaczy po utracie miłości
i tylko okruchy wspomnień i ...stare fotografie Ci o
tym przypominają.piękny wiersz.
ja sam sobie mówię często, patrząc na moje trudne
sprawy, że nikt na takie problemy jak mam ja nie
zasłużył... Ty pewnie też nie zasłużyłaś na to, co Cię
spotkało... pozdrawiam.