Oto ja
Zatem jestem, prosty człowiek,
moje myśli krążą w głowie.
W ręku trzymam kamień, czekam
Oto moje życie, nie narzekam.
Zatem jestem, prosta nuta,
w moim sercu rana kłuta.
W dłoniach mieszam piasek, stoję
Oto moje życie, nigdy się nie boję.
Zatem jestem, prosta trzcina,
Co za życie…- moja wina!
W ręku same braki celu.
Oto nasze życie, jest nas wielu.
Kilka oddechów o niczym na zakończenie,
Oto jestem, moje małe marzenie.
Co ręce to i dusza chwyta,
A inny patrzy, słucha, milczy… i znów
czyta.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.