Palto z podszewką
Korpus tyka jak zegar ze słabą baterią,
wielokrotnie odmówił zegarmistrz
naprawy.
Krople potu na czole rzęsiście się
perlą,
gdy zdobywasz szczyt schodów. Zgaga ciebie
dławi.
Prosisz Boga o zdrowie jak żebrak o
datki,
czujesz się niczym mucha na pajęczej
sieci.
Obwód prądu wysiada, żarówkę chce
zgasić,
żona jest opryskliwa i codziennie
zrzędzi.
Palto podszyte strachem, knot palić się
kończy,
precyzyjny mechanizm wkrótce się
zatrzyma.
Piąć się w górę przestanie drogocenne
pnącze,
szkodnik żuchwą zaciekłą do łodygi
przywarł.
Czy odwiedzisz Arkadię, rozluźniając
więzy,
łączące kruche ciało z nieśmiertelną
jaźnią?
Czy zgęszczona materia w niebyt się
rozpręży,
twoje myśli, wspomnienia na zawsze już
zasną?
autor
Sławomir.Sad
Dodano: 2020-10-17 00:21:50
Ten wiersz przeczytano 5332 razy
Oddanych głosów: 125
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (167)
Dziekuję Sławku za wsparcie pod moim wierszem.
Pozdrawiam.
wiersz jest bardzo prawdziwy i kojarzy mi się z pewnym
komentarzem
Znakomity wiersz na aktualny temat. Temat, który
dzieli Polskę na dwa obozy. Obie strony mają swoje
racje. W życiu trzeba często iść na kompromisy. Jeżeli
chodzi o ustawę o eutanazji, która dotyczy 51%
społeczeństwa, to rząd powinien uwzględnić wypadkową
woli społeczeństwa. Na przykład w formie plebiscytu.
Doskonały wiersz, tak w treści jak i w formie...
Obudziłeś refleksje, będzie o czym rozmyślać.
W Twoich wierszach jest życie w którym nigdy nie
gaśnie nadzieja.
Pozdrawiam Sławku :)
pozdrawiam:)
napracowałeś się
wiersz o przemijaniu to zastanowienie nad życiem,
które tak szybko mija
pozdrawiam:)
wiersze o przemijaniu zawsze przynoszą refleksje,
piszesz tu o zgrzytającym przemijaniu bardzo
realistycznie i życiowo, nawet żona zrzędzi :) na plus
Wiersz trafia do mnie. Pozdrawiam serdecznie.
Piękny trzynastozgłoskowiec (7+6), o niezwykłej
refleksji nad kruchością życia ludzkiego i pytaniami
co dalej, po śmierci...
Jakże, poprzez to, inny w przemyśleniach od
poprzedniego wiersza "Kłębek". Pozdrawiam serdecznie.
a tym bardziej jak jest chory. Serdecznie pozdrawiam.
Czytam i myślę nad pięknymi słowami Twojego wiersza.Im
człowiek starszy, tym częściej myśli o odejściu, a tym
b
Czytam i myślę nad pięknymi słowami Twojego wiersza.Im
człowiek starszy, tym częściej myśli o odejściu, a tym
b
Życie, mamy zapisane w gwiazdach, lub jak ktoś woli z
przeznaczeniem się rodzimy:)
Sławomir, dobra refleksja, która nam przypomina, że
kiedyś coś się zaczęło i teraz przychodzi czas, aby
odejść z tego świata:)
Komuś jest żal, ktoś na to czeka, nie nam oceniać;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
*Mądre!
Jak zawsze Sławku, dotykasz ważnych spraw. Madre
słowa, piękny wiersz!
Ostatnia strofa potwierdza moje rozterki.
Pozdrawiam serdecznie :)