pamięć
czy wrócisz?
Przekreślam linijki
wciąż
jedna za drugą
a kolejna niewidzialna łza spada na
kartkę;
jedna niesie uśmiech
inna słońce
jeszcze inna kolor żurawiny z miodem.
Ale jest też taka, która zamazuje
wszystko,
co pojawiło się na papierze.
Wszystkie ulotne obrazy
przewijające się po płótnie
te, które tak bardzo przypominają to
wszystko
wszystko...
co głupie i niemądre.
Jestem człowiekiem bez duszy?
Już bez duszy
bez serca, które by mogło posłużyć
jako narzędzie do odmalowania
tych jaskrawych myśli
w mojej głowie.
To była chyba prawdziwa łza
zabrała wszystko
co już nigdy
nie wróci.
Komentarze (13)
Czyta się dobrze, ale jak wrócisz za jakiś (dłuższy)
czas do niego, to sama dostawisz jeszcze parę
przecinków.
łzy są jak nabrzmiałe rzeki - powodują powodzie...
Lubię takie wiersze, refleksyjne, z duszą:) Pozdrawiam
cieplutko-:)
Samotność daje nam popalić. Piękny wiersz. Pozdrawiam
smutny ale ładny...
piękny przekaz z nutką
smutku - pozdrawiam;-)))))))
Podoba mi się.
Smutny, ładny wiersz.
Najpiękniejsze są wiersze pisane pod wpływem emocji.
Dobrze gdy treść idzie z formą, warto pamiętać jednak
co jest ważniejsze. Duszy nikt Ci nie zabierze. Piękny
wiersz, pisz dalej.
Piękny.Twój "motyl" zrodził w oczach przypływ słonych
fal...Wzruszający :-)
wieszcz - dziękuję za miłe słowa :)
beti100 - również dziękuję. I proszę uwierzyć -bardzo
staram się je uporządkować. Może w końcu kiedyś
osiągnę ten poziom przelewania emocji na papier, do
którego dążę. Pozdrawiam :)
widać, że mieszają się w tobie różne uczucia , ale
chyba jeszcze nie bardzo umiesz je uporządkować. To
bardzo trudne i zajmuje wiele czasu, jeśli go
znajdziesz, twoja poezja stanie się dojrzalsza. Czytaj
dużo i staraj się nie publikować "świeżych" tekstów, z
dystansu widzimy lepiej. Pozdrawiam ciepło:-)+
wow, niesamowity przekaz. Wiersz zatrzymuje, pozwala
pobłądzić w myślach. Dociera do mnie każdą komórką.
Piękny wiersz. Pozdrawiam