W pamięci zapisane
Po przeczytaniu rozdziału „Moje Małe ojczyzny…” z książki Marii Szafran "Zapisane w pamięci"
Słodkich snów mój rozchwiany na wschodzie
umyśle
Słodkich snów bo cóż Ci mogę dzisiaj więcej
życzyć
Nie zdołasz mnie wybudzić lewituję nad
zieloną krainą
Okryty puchem dmuchawców konam dnia
każdego.
Odtwórz niedostępne pokłady myśli
nieodgadniętych
Wyhamuj pamięć błądzącą w wiecznym
potępieniu
Rozgrzesz rządzących w historii
skostniałych decyzji
A w Świecie małych ojczyzn – nie męcz myślą
za Ojczyzną.
Komentarze (37)
Ciekawy wiersz, choć nie do końca zgadzam się, bo nic
samo się nie oczyści a do "zabrudzeń" nie brakuje
chętnych :( Rozgrzeszenie leży tylko i wyłącznie w
gestii Boga.
Podpisuję się obiema rękami pod komentarzem mariat
Pozdrawiam :)
Bożżże - jak mam to rozumieć??!!
"Rozgrzesz rządzących w historii skostniałych decyzji"
Czy da się rozgrzeszyć nie będąc Bogiem?
Czy ktokolwiek poza nim ma do tego prawo?
Każdy z nas widzi tylko swoje i za każdym rogiem
czekałby by mu bili brawo.
A przecież rzekł Przedwieczny - miłuj bliźniego jak
siebie samego, to wobec tego - gdzie ta miłość krąży,
skoro świat się przelicza w ilości podchorążych.
Zamiast miłości i pokoju - nikt nie zaznaje spokoju.
pięknie piszesz Robercie, masz wyjatkową wrażliwość,
serdecznie pozdrawiam:)
Bardzo dobry wiersz Robercie...
pozdrawiam z podobaniem :))
Świetny, refleksyjny wiersz.
Podoba się bardzo, pozdrawiam :)
Podoba się . Pod każdym względem :)
Nie męcz myślą za Ojczyznę".
Dobre słowa.
Czym jest patriotyzm- to nie wielkie słowa i patos-
och jak bardzo kocham swoją Ojczyznę.
Patriotyzm to zwykłe życie, uczciwe,
w swojej tej małej Ojczyźnie,
i miłość do niej życiem.
Rozgrzesz rządzących w historii skostniałych decyzji".
Tu zacytuję Cycerona:
Kto nie zna historii, na zawsze pozostaje dzieckiem".
Niesamowity wiersz.