Pamiętaj!
Gdy samotność boleśnie kąsa
A nadziej są nikłe
Uraz się zwiększa
A my się zmieniamy
Wybieramy różne Scieżki z nadzieją.
I w milczeniu bigniemy między realnym
światem
i spotykamy się przez chwilę...
Miłość nas rozdziela...
Marzenie o którym myślę nigdy się nie
spełnia...
Tracąc chęć domagania się o więcej
Pamiętam:
Dla siebie smutek i łzy
Dla siebie strach przed złem
Ale nie boję się, wcale się nie boję!
Wbija się ułamek czasu, taki wyjątkowy
moment głęboko w pamięci, co kiedyś było
miłością.
Pamiętaj:
Twój ból - to też moje cierpienie
Smutek Twój - moje łzy
Pamiętaj o tym, że zawsze jestem z Tobą!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.