pamiętając

...ależ u ciebie dziś smutno, chyba ja jedna dałam
dziś śmieszną pisaninkę...chyba są ściągnę i dam inną
razą...pozdrawiam ciepło:))

Łezka się w oku kręci.
Piękne, wzruszające wspomnienie.

... wzruszający... dziękuję :)

Wzruszyłaś...ja też pamiętam - dziękuję Danusiu;)

Tak to przykre kiedy kruszą nam się ludzie- poeci z
naszego portalu.Piękne wspomnienie o nich w Twoim
wierszu.Pozdrawiam.

też pamiętam...

trafne portrety

= Pomost =

Jak ciebie nazwać, jak się nie lękać,
jak wyobrazić moment zgaszenia,
gdy nagle wszystko w ułamku chwili
nie ma wartości, ani znaczenia,
gdy świat żyjących znika w oddali
i pewnej grupie nogi podcina,
bo właśnie pękła ostatnia w rzędzie
bytności własnej zbyt cienka lina.

Czymże ty jesteś pomostem, zmianą,
stanem skupienia dla smętnej duszy,
bełtem wstrzelonym w serce rozdarte
z anielsko pełnej miłości kuszy;
wiara pomaga oraz nadzieja,
lecz lęk też w drodze tej towarzyszem
i pytań milion, a wśród nich jedno:
- Czy przez mur grzechów Boga usłyszę?

..tak mi się jakoś nasunęło, po przeczytaniu twojego
utworu;
pozdrawiam serdecznie i spokojnej nocy życzę:))

Donno ..nie tylko dzielili się słowem ale pokazywali
duszę i to jak i jaką ..pięknie ujęłaś tę pamięć
..zapalając płomyk za nich ..pozdrawiam ciepło ..

...wyraziłaś to co czuję...

Klarysko, czesto o nich mysle, nie da sie zapomniec,
byli z nami, dzielili sie swoja poezja, dobrym slowem
zartem, jestem pewna, ze wielu z nas pamieta...
Dziekuje kochani za to, ze pamietacie ze mna...

Niestety, taka jest życia kolej, smutne,lecz jak
prawdziwe.

Danusiu - dziękuję za ten piękny wiersz...

Odeszli Poeci...ale pamięć o Nich
została...pamiętajmy...

Tak, wzruszasz :(

WZRUSZASZ:(