***/pamiętasz.../
(dla „Kota”)
pamiętasz
ławkę
pomost
jezioro
i ten czas
kiedy było
nam wesoło?
byliśmy tylko dla siebie
me serce na wieki
zachowa te wspomnienia
które są dla mnie
podstawą mojego istnienia
Okuninka , 13 .8. 2008
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2008-08-31 19:21:43
Ten wiersz przeczytano 451 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
koniec lata... początek jesieni... - na ich styku nowe
miłości i te z nutką tęskniącej melancholii... ech,
musiała być szczególną... zwięzła forma przedstawienia
uczucia
I dla takich chwil wlasnie warto zyc :)
Szkoda,ze ta krotko,bo wlasciwie trudno okreslic czy
to zwykle przemyslenia,w celu zostawienia sladu,czy
wiersz.Pozdrawiam.