Pan własnego losu
Trudno jest iść,
Lecz jeszcze trudniej jest stać.
Trzeba dalej iść
I nie można się bać.
Bolesne jest życie,
Lecz boleśniejsze jest nie - życie.
Trzeba przyjąć ból
I nie być już szkodnikiem, jak mól.
Wszystko wydaje się trudne,
Zanim stanie się proste.
Myślisz, że inni mają lepiej ?
Że w sercach mają cieplej ?
Czujesz się pokrzywdzony przez zły
świat,
Samemu mając tysiąc wad ?
Żal z twojego "bólu życia",
Przesłonił ci oczy.
Nie widzisz nic poza nim
I myślisz, że jesteś nikim.
Ale zrozum !
Trzymasz w ręku ten ból
I sam kreujesz jego moc,
Na przekór przeznaczeniu,
W które wierzysz,
A którego nie ma !
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.