***(Patrzę w niebo na rzeźby...
Patrzę w niebo na rzeźby obłoków,
Patrzę przez okno mając smutek w oku.
Pamiętam jak żyłeś na przekór światu
śmiesznemu,
Patrzyłeś na wszystko w głębokim
milczeniu.
Twe oczy uśmiechnięte - dla mnie
pieszczoty,
Pachną już tylko wonią tęsknoty.
Teraz żyję w głębokim niebycie,
Zapomniałsm po prostu,że bez Ciebie też
jest życie...
autor
marzycielka_18
Dodano: 2006-07-29 15:17:32
Ten wiersz przeczytano 874 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.