Pejzaż po tobie
Niby nic się nie zmieniło
pora roku znów ta sama
włosów srebrnych nie przybyło
tylko w oczach cichy dramat
usta nadal uśmiechnięte
jednak kącik drży czasami
i odwracam często głowę
kiedy w biegu się mijamy
niby nic się nie zmieniło
ziemia kręci się jak zwykle
tylko w oczach błękit dawny
co dnia bardziej niknie... niknie...
autor
sari
Dodano: 2020-01-16 15:11:45
Ten wiersz przeczytano 1771 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (70)
jednak coś się zmieniło... miłość już nie ta sama
...słowo dane sens straciło ...ona smutna jest od rana
...
Wiersz piękny z odrobiną smutku...szkoda że nie
przetrwała...Pozdrawiam Aniu.
@Krystek było minęło... Rysy nie zabijają na
szczęście;-) pozdrawiam cieplutko
Z czasem wybaczysz, ale nigdy nie zapomnisz. W sercu
rysa zostanie. Pozdrawiam cieplutko, miłego dnia:)
Kazimierzu Twoje wiersze też czytam z upodobaniem.
Pozdrawiam ciepło
Anno kiedy miłość odchodzi anioły gubią pióra.
Dziękuję za odwiedziny
Może coś tam trochę przyblakło, ale miłość jest nadal
piękna, ona przetrwa wszystko, bardzo ładne strofy, z
przyjemnością zawsze czytam, pozdrawiam ciepło.
kiedy miłość odchodzi...
Bort dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam ciepło
Ależ piękny wiersz :-) I lekkim piórem napisany :-)
Chociaż smutku trochę zawitało, to wierzę, że
zanikanie błękitu to stan tylko przejściowy. Oczęta po
prostu odrobinę zmęczone :-) Odpoczną i na powrót
zbłękitnieją :-) Pozdrawiam ciepło :-)