Peron
Pomiędzy dobrem a złem dwa serca na
spotkanie się udały
Nie mając nic do ukrycia prócz siły swej
miłości
Bogu na przekór złączyć się postanowiły
Wzruszone serce miłości po peronie
chodziło
Nie wiedząc ze uf peron ich złączy i
rozdzieli
A czas życia biegnący jak nóź będzie ranił
im dusze
To peron czwarty ich połączył dal początek
drogi
Drogi pełnej wyrzeczeń łez wylanych
rozpaczy
To ich odwieczny peron pełen łez
Każdy dzień mijający jest dla serc
krwawiącą raną
Godziny upływające były niczym jak
wieczność
A każda sekunda była dłuższa niż godzina
dzień miesiąc
Komentarze (2)
Lubie czesto go czytac;)
peron łez to magiczny peron
wiersz bardzo ładny