Z perspektywy słów kilka o Nim

komuś, kto sprawił, że płyn złoty na proch wysechł... chcę wierzyć, że nieumyślnie ;]

Słowa wyryte w przydrożnym kamieniu,
Liście na drzewah barwą rdzy wesołe,
Wszystko dziś śpiewa o Twoim istnieniu,
Choć takie niepiękne- szpetne i gołe...

A przecież wiosna, a przecież bzy!
Kwietniowe myśli niesłodkie w momencie,
Gdy przed oczyma stajesz mi Ty:
Sny, wspomnienia, marzenia pęknięte...

Szklanka, co kiedyś złotym płynem pełna,
Na dwoje rozpełzła się, w dwie pobiegła strony...
Płyn złoty wysechł na proch, choć niespełna
Pół roku temu tak drogo ceniony...

...

autor

..::amy::..

Dodano: 2007-04-11 19:31:17

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie