Pętla

K.K

Gdy emocje lekko ostygną,
żal powoli przestanie dusić...
usiądę na plaży pod wieczór sam
pomyślę kolejny raz...

Jak było mi dobrze
gdy byłem przytulony
do serca twego
podczas każdego dnia...

Popatrzę wzrokiem
sprzed paru miesięcy
jak szliśmy tu...
gubiąc nasze ślady...

Trzymając się prawdy
słów szczerych i prostych
było tak wspaniale
było tak radośnie

Siedzę z zastygłym wzrokiem
mija mnie para ukochanych,
tak szybko straciłem
pokłady nadziei i wiary...

Nadchodzi mrok, który
zawęża pętle żalu na szyi
kolejny wieczór bez ciebie...
czy dam radę... czy przeżyje...

...

autor

Delvier

Dodano: 2009-06-20 10:40:01

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie