PIĘKNO I ZADUMA
Liryka melancholii jesiennej
zawiera się w palecie
liści iście krasnolicych
w babiego lata poświacie
Rozpieszczona ciepłem słońca
w promieniach łasi się do gór
błękitem ślicznie wymalowana
śpiewa jej anielski chór
Wersy umoczone deszczem
dudnią miarowo o szyby
w ciepłych skarpetach i swetrach
pełne wspomnień oraz tęsknoty
Przytulają się do wrzosów
też do łąk pożółkłych
trochę rozdygotane zimnem
spoglądają na kłęby chmur szarych
Wiatr szumi monotonnie
wymownie i cicho ze strofami
odwiedzając odświętne cmentarze
wsłuchuje się w modlitwy za zmarłych
Tylu odeszło z rodziny przyjaciół
znajomych
i z naszego beja znakomitych poetów
dziś na niwach tworzących dla Was
wszystkich
Wieczny Odpoczynek znicze i naręcza kwiatów
Komentarze (81)
Piękny wiersz i melancholia. Czas zadumy. Pozdrawiam
serdecznie :)
To czas zadumy i wspomnień - wspominajmy . Pozdrawiam
serdecznie:)
Jesień to czas zadumy i wspomnień. Pamiętamy...(*)
Pozdrawiam
Wcześnie zaczynasz obchody,ale
Głos mój i szacun jest twój!!!
Taki teraz czas.
I miłość co zwycięża śmierć.
Wieczny odpoczynek (*)
Pozdrawiam Kazimierzu
(Właśnie wybieram się do rodziców z torbą pełną
światła) Miłego dnia :)