Pierwszy

Dla Julii której nie zdążyłem poznać, a która dała mi tak wiele..

Żaden nie będzie dość doskonały i zdaje sobie z tego sprawę,
Żaden nie dość by otworzyć nowy rozdział, którym przykuję Twoją uwagę,
Żaden nie sprowadzi Cię z powrotem do mnie,
Ani nie dotrze bezpośrednio do Ciebie,
Choć tak bardzo chciałbym wierzyć, że to minie,
Kwestią czasu jest przeniesienie, duszy, Siebie,
Tam gdzie Ty jesteś.
Ale najpierw muszę dać świadectwo.
Całym życiem swoim.
Muszę dać, nie dlatego, że złożyłem obietnicę
Ale dlatego by móc Ci spojrzeć w oczy z dumą.
Bo choć w duszy wiję się i na głos krzyczę,
A cała moja beztroskość i spokój ducha runął,
Dziękuję Ci.
Bo choć tak okrutnie, dałaś mi coś cennego,
Bo choć tak niespodziewanie, dostałem coś najważniejszego,
Twoje pożegnanie.
Wypalone w sercu głębiej niż cokolwiek innego
Wypalone Tobą, nie ma takiego człowieka, tak Jedynego.

autor

apriori

Dodano: 2012-09-17 00:39:14

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie