Pierwszy krok.

stawiasz pierwszy krok
ciężko
znów przyzwyczaić się
do świata

idziesz prosto
choć kolana miękną
a głowa sama opada w dół

wierzysz
bo wierzyć musisz


stąpasz pomału
po prostu się boisz
kolejnego upadku
kolejnej klęski

nieśmiały uśmiech maluje się
na twojej twarzy
choć serce wciąż boli
'nikt się nie dowie' - tak szepcze
dusza

a jednak


zrywasz maskę rozpaczy
tylko oczy
zdradzają ból
i tęsknotę

'jak długo jeszcze
jak długo to będzie trwać?
póki zapomnę
póki zrozumiem
póki przyzwyczaję się

że Jego nie ma'

bierzesz głęboki oddech
stawiasz pierwszy krok
i
wychodzisz naprzeciw przeznaczeniu

autor

pejsana

Dodano: 2007-04-16 15:44:27

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie