Pijany Wierszokleta

A wlasnie dzis napisze o szczesciu,
ktore mam w zasiegu reki swej.

Nie katujcie mnie smutnymi wierszami;
nie katujcie duszy mej...................

Po co mi to? Juz to za soba mam
i chociaz w zamysleniu; ja ciagle trwam!!!!!!!!!!!!!

Na co slowa poecie potrzebne są????????????
By meczyc duszę mą????????????????

Nigdy wiecej poddana czuc się nie będe;
Co mam zdobyc na pewno zdobęde.

Przestańcie sie kryc za maska nienawisci i glupiej rozpaczy;
gdyz to jedynie, poglebic was raczy....................

W zamysleniu i wiekszej goryczy;
a Swiat to nic innego; jak kosz pełen slodyczy.

Obudzcie sie i trochę wpóicie optymizmu,
w to, co piszecie...........................

Przygadal kocioł garnkowi;
pijanemu wierszoklecie...........................

autor

Łasiczka

Napisany: 2004-12-11 Dodano: 2004-12-15 17:40:28

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Sylabiczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie