PIKNIK

Ułożę me słowa misternie dobrane
niczym kostki domina krok po kroku,
osnuję barwną pajęczyną,
by lekkość światła nadała im uroku,

A kiedy będziesz czytał wiersz o zmroku,
cichutko spała będę w ukryciu,
pod powiekami mając obraz wspomnień ,
z naszego ostatniego pikniku,

Piękno zieleni soczystej i traw wonnych zapach,
barwne skrzydła motyli i pszczół pobzykiwanie,
drzewa w oddali wiatrem subtelnie muskane,
Twój śmiech szczery i smak wina rześki,

Te piękne chwile, niezapomniane,
gdzieś tam w koszyku na dnie skrywane,
będące skarbem mym największym
i darem niebios najpiękniejszym.

autor

Klasyczna

Napisany: 2008-02-09 Dodano: 2008-02-09 23:34:51

Ten wiersz przeczytano 950 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie