Płatki wspomnień
Wyłapuje płatki wspomnień.
W porcelanowej ciszy
Rosa łez
Policzki skrzy.
Wianek pocałunków i garść dotyku
Usiadły
W kącie duszy.
Odwaga prowadzi serce
Na krainy zmysłów
Gdzie niedokończone fragmenty
Układają się w obraz
Jakże piękny.
autor
szary motyl
Dodano: 2010-07-21 15:53:46
Ten wiersz przeczytano 493 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
piękne wspomnienia, które swój kąt w duszy mają...
:) "Wianek pocałunków i garść dotyku" - piekne słowa
Pozdrowionka :)
delikatne te Twoje płatki wspomnień :-) (popraw
"koncie" na "kącie", chyba, że chodzi Ci o konto
bankowe ;-) pozdrawiam :-)
wyobraźnia jest zdolnym malarzem -chciałoby się by
wspomnieniom domalowywała zawsze dobre i ciepłe
fragmenty-pozdrawiam
Wyobraźnia maluje obraz, niedokończony z fragmentów,
jak puzzle, dobrze, że efekt końcowy bije pięknem po
oczach:)