Płomienna chwilo...
płomienna chwilo
moja przyjaciółko
otul mnie serdecznie
bądź czuła jak jego serce
przycupnij namiętnością
którą rozkołysał wiatr
będę marzyła
że jestem w jego ramionach
płomienna chwilo
ten moment ma dusza zachowa
dreszcz podniety
jest wyczuwany w nozdrzach
moja szyja jak masyw górski
w chmurach tonąca
na niej są jego pocałunki
i cisza pragnieniami kusząca
/ magia Twoich oczu... jest wciąż taka sama, mimo że czas nie błagalnie upływa , ja wiąż w Tobie zakochana, tak jak bym Ciebie wczoraj spotkała.../ 3/ 01/ 2009
autor
(OLA)
Dodano: 2009-01-05 00:10:00
Ten wiersz przeczytano 728 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Romantycznie...:)
Wiersz sercem pisany,pełen ciepła i uczucia.Pozdrawiam
Wszystkie Twoje wiersze ,te co czytalam,sa pelne
takiego cieplego uczucia,ktore pozwala i nam poczuc
jego blask. Wiesz co w zyciu warto cenic..
Pozdrawiam serdecznie.
i płomienne Twe pióro - pisarko płomienna...
Płomienna chwilo wysłuchaj swojej przyjaciółki, proszę
:)
gdy płomień największy trzeba to wykorzystać i ogrzać
sie przy nim aby na zimne dni starczyło ciepła w duszy
- pozdr. :)
Piękne uczucie które trwa niezmiennie
Wiersz napisany od serca, które w uczuciach jak widać
jest stałe...