Płonąca Księga Miłości Część I

Spotkanie

Żyłem wśród pól szarej nicości,
Ocknąłem się na końcu etapu życia,
Wśród powietrznych chmur i rytmu szaleństwa
Zobaczyłem bordowego diabełka na schodach do nieba.

Teraz me myśli, choć skupione na wiedzy,
Krążą wokół jedynej twarzy, jedynej duszy.
Nie mogę spać, lecz nauczyłem się śnić na jawie.
Mroki samotności odchodzą wraz z dotykiem Twego uroku.

Zawsze szukałem przyjaciela by mi pomagał.
Miałem wrogów dla pożywki mej ambicji.
Wielu znajomych by mieć, z kim pogadać.
Zaś Ciebie jedną by zawsze kochać.

Dziś czytam historię Twej duszy,
Jak wielką księgę tajemnic miłości.
Ty ciągle piszesz nowe strony, ja chłonę każde słowo.
Nigdy nie odkryje całej Twej duszy, nie przeczytam słowa KONIEC.

Ognie gorętsze niż te piekielne płoną wokół Twych ust.
Ja zapalam się od nich, gorzeje w Twym tle.
Płomień ten spala mnie i niszczy.
Jednak dzięki Tobie buduję się na nowo, powstaje jak feniks…
…ze źródeł naszej miłości…

autor

draco

Dodano: 2004-07-03 22:57:23

Ten wiersz przeczytano 833 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie